Niye ben diyen herkes için...

   Brenda yamaç tırmanışı yapmak isteyen genç bir kadındır. Bir gün cesaretini toplayarak bir grup tırmanışına katılır. Tırmanacakları yere vardıklarında, neredeyse duvar gibi dik,büyük ve kayalık bir yamaç çıkar karşılarına. Tüm korkularına rağmen, Brenda azimlidir. Emniyet kemerini takar, ipi yakalar ve kayanın dik yüzüne tırmanmaya başlar. Bir süre tırmandıktan sonra, nefeslenebileceği bir oyuk bulur. Orada asılı dururken, gruptan yukarıda ipi tutan kişi dalgınlığa düşerek ipi gevşetir. Aniden boşalan ip, hızla Branda'nın gözüne çarparak lensinin düşmesine neden olur. Lens çok küçüktür ve bulunması neredeyse imkansızdır. Lens yamacın ortasında bir yerlerde kalmıştır ve Brenda artık bulanık görüyordur. Ümitsizlik içindeki Brenda, lensini bulması için Allah'a dua edebilirdi yalnızca. Ve içten içe düşünüp dua etmeye başlar. "Allahım! Sen bu anda buradaki tüm dağları görürsün. Bu dağlar üzerindeki her bir taşı ve yaprağı bildiğin gibi, benim lensimin yerini de biliyorsun. Onu bulmama yardım et." 
   Patikalardan yürüyerek aşağı inerler. Aşağı indiklerinde, tırmanmak üzere oraya doğru gelen yeni bir grup görürler. İçlerinden biri "aranızda lens kaybeden var mı?" diye bağırır. Brenda'nın sonradan öğrendiğine göre, lensi bir karınca taşıyordur ve karınca yürüdükçe yavaşça kayanın üzerinde hareket edip parlayan lens yürüyenlerin dikkatini çekmiştir. 
   Eve döndüklerinde Brenda lensini nasıl bulduklarını babasına anlatacak ve bir karikatürcü olan babası da ağzıyla lens taşıyan bir karınca resmi çizerek, karıncanın üzerindeki baloncuğa bunları yazacaktır: "Allahım! Bu nesneyi neden taşıdığımı bilemiyorum. Bunu yiyemem ve neredeyse taşıyamayacağım kadar ağır. Ama istediğin sadece bunu taşımamsa, senin için taşıyacağım..." 

"Bu yükü niye taşıyorum" demeyin...