Kitap

En eski kitap formu ruloydu. Bunlar saklanmak için rulo haline getirilen yekpare kâğıt veya kumaştan oluşuyordu. İlk Hıristiyanlar kodeks adı verilen kitap formunu kullanmaya başladılar. Kodeks, sayfaları oluşturmak üzere dörde katlanmış kağıt parçalarının sırt kısmından birbirlerine tutturulmalarıyla oluşuyordu. Ahşap Kalıp baskı onbeşinci yüzyıl başlarında ortaya çıktı. Tahta Kalıp baskıda her sayfa için tahta oyma kalıplar hazırlanıyor ve bu şekilde bunlar çok sayıda baskı için kullanılıyordu. Kalıplar, baskı sonrasında doğru yöne bakan yazı ve resimler elde etmek için ters yöne dönük olarak hazırlanıyordu.

Birçok sanat formunda olduğu gibi ahşap oyma yöntemi Rönesans dönemi boyunca büyük bir gelişim gösterdi. Bu gelişim Hypnerotomachia Poliphili’nin hazırlanmasında zirveye ulaştı. Bu kitap dönemin en iyi basımcılarından biri olarak kabul edilen Aldus Manutius tarafından basıldı. Kitaptaki resimlemeler kendi başlarına birer sanat eseri ve tipografideki ayrıntılara gösterilen özen oldukça etkileyici.         

Kitap yirminci yüzyılda Jan Tschischold’un kitap tasarımına ilişkin iki yaklaşımıyla yeni bir gelişim gösterdi. İlki asimetrik bir tasarım tarzıydı ve bu tarz Tschischold’un ilk kitabı Die Neue Typographie (Yeni Tipografi) adlı kitabında ana hatlarıyla anlatıldı. Tschischold yıllar sonra simetrik tasarımı ve dengeli tipografiyi yeğleyen neoklasik yaklaşıma geri döndü. Teorilerini The Form of the Book adlı kitabında ortaya koydu.